شهید حسین ایزدی

بسم رب الشهداء و الصدقین

و باب شهادت هیچ گاه به روی عاشقان بسته نخواهد شد و آنان که لیاقت شهادت را داشته باشند جز با شهادت از دنیا عروج نخواهد کرد .

گروهبان یکم شهید حسین ایزدی در خانواده ای مستضعف و مذهبی دیده به جهان گشود و پس از سپری نمودن ایام کودکی راهی مدرسه شد تا از علم و دانش بهره مند گردد . بدین منظور توانست تحصیلات خود را تا پایان سال سوم متوسطه ادامه دهد و به علت اقتصاد نامطلوب خانواده ترک تحصیل کرد . بعد از مدتی از ترک تحصیل به ارتش پیوست و خیلی زود در آنجا پیشرفت کرد ، در این ایام بود که با دختر یکی از اقوامش ازدواج کرد و صاحب فرزندی شد .

ایشان در پاکسازی مناطق جنگی از مین به فعالیت پرداختند . در آخرین روزهای زندگی اش به خانواده سفارش کرده بود که من آخرین باریست که به جبهه می روم و اگر خدا خواست که شهید شدم اگر فرزندم دختر شد نامش را خاطره بگذارید و اگر پسر شد ابوالفضل . تا اینکه در بهمن ماه سال ۱۳۷۰ در عملیات پاکسازی منطقه قصر شیرین با مین برخورد کرد و به شهادت رسید .

ایشان فردی آرام و مهربان و ساکت بودند ، چه در مدرسه و چه در خانه . بسیار ساده و صمیم به دور از هر گونه حقه و کلک . از آنجایی که خانواده اش از نظر معیشتی در تنگنا بودند ، او برای تامین مخارج زندگی همگام با پدر ، در فصل تعطیلی مدرسه و ایام بیکاری بین روزهای تحصیل به کارگری می پرداختند تا کمک خرج خانواده باشد . از نظر مذهبی نیز همانند دیگر شهدا فردی مومن و مفید بودند . در مجالس و محافل مذهبی شرکت می کردند و در اوایل انقلاب به همراه سایر دوستان در راهپیمایی ها با جثه کوچکش شرکت می کردند .

روحش شاد

پیام خانواده شهید :

وظیفه ما این است که راه شهدا را ادامه دهیم و نگذاریم هدفشان از بین برود و با تمسک به ولایت فقیه و حفظ دست آوردهای آنان در این مهم پیش برویم و از مسؤولین انتظار داریم که نگذارند با دسیسه ها و نیرنگ ها خون شهدا پایمال شود و نام آن ها فراموش شود .

والسلام

از طرف خانواده و دوست و همکلاسی شهید

محمد رضا صفری ۲۵/۲/۱۳۸۰