شهید درویشغلی رمضانی

بسم رب الشهداء و الصدیقین

شهید درویشعلی رمضانی بعد از طی دوران کودکی راهی مدرسه شد و با زحمت و تلاش فراوان خانواده توانست تا کلاس پنجم ابتدایی به تحصیلات خود ادامه دهد ، اما فقر شدید خانواده مانع جدی و بزرگی برای ادامه تحصیل او بود ، بنابراین به همین اندازه بسنده کرد و جهت یاری رساندن خانواده به شغل کارگری روی آورد تا اینکه به سن مشمول خدمت وظیفه رسید و بعد از معرفی خود و فراگیری آموزش نظامی جهت خدمت به سومار اعزام گردید که پس از خدمت در خط مقدم جبهه در حین پیشروی مورد اصابت ترکش خمپاره قرار می گیرد ( در شب) و شدیدا مجروح می شود که بر اثر خونریزی شدید وناتوانی رزمندگان در کمک رساندن به ایشان به شهادت می رسد۰

شهید رمضانی انسانی خوش برخورد با خانواده و با مردم بود۰ به پدر و مادر و بزرگترهای خانواده و فامیل بینهایت احترام می گذاشت و همیشه در صدد خشنود کردن اطرافیان و دوستان بود که همه دوستان به نیکی از ایشان یاد میکنند۰ نماز ایشان هیچگاه ترک نمی شد هر روز به مسجد می رفت و در ماههای محرم در مجالس سوگواری امام حسین (ع) شرکت فعال داشت۰

هیچگاه ترس به خود راه نمی داد و همیشه از جنگ و جبهه تعریف می کرد و کاملا راضی بود۰ همرزمان ایشان می گفتند ، زمانی که در جبهه با ما بودند احساس خستگی و ناراحتی و ترس نمی کردیم۰ چون ایشان با روحیه ای خوب به ما درس میداد۰ انسانی شوخ طبع بود و به گفته همرزمانش برای اینکه آنها احساس دلتنگی و خستگی و یاس نکنند با حرفها خود آنها را سرگرم و شاد نگه می داشتند۰ آخرین بار که می خواستند به جبهه بروند در مورد شهادتشان با خانواده صحبت کردند، مثل این بود که به ایشان الهام شده بود ، به همین خاطر به خانواده دلداری می داد و از آنها می خواست که صبور باشند۰

شهید عزیز ، رمضانی همیشه از شهامت امام خمینی (ره) سخن می گفت و او را دوست        می داشت و همیشه سخنش این بود که ما بوسیله امام به این انقلاب رسیده ایم و باید راه او را ادامه بدهیم ۰

روحش شاد و یادش گرامی باد

پسام خانواده شهید :

راه انقلاب اسلامی را در پیش بگیرید و به حرفهای رهبر گوش فرا دهید وخون شهیدان را پایمال نکنید و راه آنها را ادامه دهید۰                                                           والسلام

از طرف خانواده و برادر شهید

عیدی محمد رمضانی – بهار سال ۱۳۸۰